De band die een judoka draagt dient om de judogi dicht te houden. Naast dat doel kun je aan de band zien hoe gevorderd een judoka is. In veel gevallen wordt er bij het judopak een witte band bijgeleverd.
De witte tot en met de bruine band kun je bij JES halen. Tijdens de examens krijgen alle judoka’s die een nieuwe graduatie behalen een diploma en een dunne band. Wil je echter een stevige band dan kun je deze tijdens/ na de examenperiode ook bestellen. Heb je een nieuwe band behaald en ben je lid van de JBN, vergeet dan niet om je band ook te laten registreren. Deze wordt niet automatisch geregistreerd en kun je middels het formulier kyu registratie aan ons doorgeven, wij registreren de band voor je bij de JBN. Voor het behalen van de zwarte band, moet je voor een examencommissie verschijnen in het district, registratie en lidmaatschap van de JBN zijn dan noodzakelijk.
Welke maat judoband heb ik nodig?
Wanneer je een losse band koopt moet deze lang genoeg zijn om een goede knoop in te kunnen leggen, maar ook niet zo lang dat deze in de weg zit. Volgens de officiële regels dienen de beide uiteinden van de judoband 20 cm lang te zijn. De vuistregel voor het bepalen van de juiste maat is bij benadering: eigen lengte / maat van het judopak + 100 cm = maat.
De judoband behoort men op de volgende manier te knopen:
Plaatje 1: Houd de band zo voor je buik dat beide uiteinde rechts en links even lang zijn.
Plaatje 2 en 3: Breng beide uiteinden naar achteren om je rug en weer terug naar voren.
Plaatje 4: Kruis de uiteinden voor je buik, links over rechts.
Plaatje 5: Het bovenste linkeruiteinde gaat nu onder beide windingen door.
Plaatje 7 en 8: Beide uiteinden worden weer kruislings gelegd maar nu rechts over links.
Plaatje 9: Maak een platte knoop.
Plaatje 10: Beide uiteinden vallen nu mooi ieder naar een eigen kant.
Beide uiteinden dienen een lengte te hebben van minimaal 20 cm en maximaal 30 cm.
Hieronder vind je informatie over de gradatie.
De opbouw
Er bestaan op de judoladder 16 gradaties voordat je helemaal boven aan bent. Bij de klassen (kyu) wordt er van boven naar beneden geteld. Zo begin je met de zesde kyu (witte band), dan de vijfde kyu (gele band), de vierde kyu (oranje band), de derde kyu (groene band), de tweede kyu (blauwe band) en ten slotte de eerste kyu (bruine band). Bij de graden daarentegen wordt er van beneden naar boven geteld: als je slaagt voor je zwarte band ben je ook meteen eerste dan, hierop volgt de tweede dan, de derde dan, enzovoort. De hoogste dan-graad die je kunt halen, is de tiende dan, Jigoro Kano zelf kreeg na zijn dood de twaalfde dan. Deze graad is echter alleen voor Kano en is dan ook meer symbolisch bedoeld. In Japan wordt er een iets ander systeem gehanteerd.
Tussen elke klasse en graad bestaat er bij ons een zogenaamde wachttijd. Dat is de tijd die minimaal nodig is voor je examen mag doen voor de volgende gradatie. Een judo-examen bestaat uit een competitiegedeelte en een techniekgedeelte. Het onderdeel techniek is dan weer verdeeld in techniek (werptechnieken en controletechnieken) en kata (samen met je partner een principe van het judo laten zien op een voorgeschreven wijze).
Voor de judoka’s tot 12 jaar bestaan er nog wat tussenstapjes in de vorm van slippen. De bruine band is de hoogste gradatie in de klassenindeling. De zwarte band daarentegen is de laagste graad bij de dan-graden. Tot en met de derde dan behoor je bij de dan-indeling tot de beginnende graden. Een vierde dan is een gevorderde judoka en een vijfde dan een vergevorderde judoka. De zesde dan is uiteindelijk de meestertitel. Deze judoka’s mogen een rood wit geblokte band dragen (of gewoon de zwarte band). De negende en tiende dan tenslotte zijn maar voor heel weinig judoka’s weggelegd. Jigoro Kano heeft de twaalfde dan, omdat hij het judo heeft uitgevonden.
